vrijdag 15 januari 2010

6 maanden verder



De operatie is vandaag precies 6 maanden geleden, en wat is de tijd gevlogen! Toch kan ik me de dag van de operatie nog perfect voorstellen...


Meer dan 180 dagen verder en:
  • ik draag nog steeds blokjes, maar niet meer voor lang


  • ik heb 4 extra blokjes gekregen op de achterste kiezen omdat die niet mee naar beneden zakken zoals verwacht


  • ik moet nu 6 ultrakleine rekkertjes dragen i.p.v. 4 en dit doet pijn! (zie foto)


  • ik kijk meer en meer uit naar het moment waarop alles achter de rug is.

Gisteren was er de consultatie bij de stomatoloog en er werden opnieuw foto's getrokken. Als de beugel er af is, gebeurt dit nogmaals. De verschillen zijn duidelijk, maar de impact van de ingrepen zal pas echt duidelijk zijn als ik beugelloos ben natuurlijk.

8 opmerkingen:

  1. Hoi Sanne,
    Ik heb net jouw verhaal gelezen en ik moet zeggen dat ik jouw positief denken echt bewonder!!
    Ik herken mezelf wel voor een groot deel in het verloop van jouw verhaal.. ook vanaf mijn 7 jaar(!) begonnen met orhtodontie. 5 verschillende beugels gehad enz. Maar in mijn puberteit is het dan ook weer helemaal mis gegaan met mijn kaak.

    De tandartsen en dokters hebben dan ook herhaaldelijk gezegd dat dit geopereerd moest worden maar als twintiger zag ik dit ook helemaal niet zitten en dus ook maar blijven uitstellen.
    Uiteindelijk ben ik nu 29 en ga ik toch ook de stap maar zetten.
    Ik erger me ook steeds meer aan mijn scheve mond en kaak die niet goed staat.
    Maar ik moet wel toegeven dat ik er toch niet altijd in slaag om zo positief te denken :-)
    Ik vind vooral de blokjes het ergste!! Ik word er dit jaar 30 en dan vind ik die blokjes toch niet erg flatterend. Plus ik heb al 2 jaar blokjes gehad en vond het toen al zo erg.

    Maar ik ga jouw verhaal zeker blijven volgen want ik vind dat je al een hele vooruitgang gemaakt hebt en ik ben natuurlijk nieuwsgierig naar het eindresultaat :-)

    Veel succes nog!!
    Groetjes Eveline

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Eveline

    Positief denken is nooit echt een opgave geweest voor mij moet ik zeggen. Ik wou het zoooo graag en ik was het zooooo beu dat ik altijd last had, dat ik echt uitkeek naar de dagen waarop ik geopereerd werd. Nu met die rekkers, moet ik wel toegeven dat het positief denken me soms ontglipt. Je kunt je niet voorstellen wat voor een spanning dat geeft, zo'n 8 rekkers in je mond. Op de foto zijn het er maar 6, maar dat is ook al erg genoeg. Eten, spreken, lachen,... het doet allemaal pijn en het is ontzettend vermoeiend. Ik mag ze enkel uitdoen voor het eten, en dus draag ik ze ongeveer 23u per dag. Het verschil is al wel zichtbaar, ik plaats dit weekend nog wel eens een foto.

    Ik ben nog nooit zo benieuwd geweest naar iets als het eindresultaat, maar nog eventjes geduld

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Sanne,

    20 januari was voor mij de grote dag. dr. Nadjmi bracht mijn onderkaak naar voren, voerde een kincorrectie uit en kantelde mijn bovenkaak. Het was toch wel ingrijpend. Ik ben blij dat ik heel wat informtie vond ik jouw blog. Intensive care is inderdaad een hel. Ik begrijp hier het nut niet van. Zo'n kabaal. Je komt amper aan rusten toe. Momenteel ben ik thuis voor herstel. De gevoellossheid in de onderlip, onderkaak en kin hindert mij het meest. Maar net zoals jij neem ik dit er allemaal bij. Inderdaad, het gevoel dat je tanden eindelijk staan zoals het hoort is grandioos. Ik begrijp ook heel goed jouw verlangen naar het eindresultaat. Ik geloof dat iedereen die dit hele proces doorloopt dat prima kan begrijpen. Super, dat jij er bijna bent. Voor mij nog efkes wachten. Dinsag 9 feb moet ik op controle en zal er bij mij heel wat draad uit mijn mond moeten komen geloof ik. Overal waar ik voel met mijn tong lijkt er wel een draadje te zijn. Maar ja, dat zijn de kleine ongemakjes zoals we ze maar zullen noemen zeker. Bijna 12 uur. Ik ga mijn soepje opwarmen. Mijn boterham erin doppen zodat ik hem naar binnen krijg. Ik mag 6 weken niet kauwen. Dus nog 4,5 weken soep, yoghurt, puree en vis. Maar, we houden vol. Ik, op mijn 39ste heb hier ook HEEL BEWUST voor gekozen. groetjes, Nadine

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag Nadine, ik heb ook 'gekampt' met lichte gevoelloosheid in mijn kin, en nu, meer dan 6 maanden verder, heb ik dat nog steeds een beetje, maar dat is normaal.

    Het gevoel dat je overal draadjes in je mond hebt, herinner ik me ook, en er zitten er nog een heleboel waar je het niet eens voelt! Toch zijn die draadjes erg klein en heb je het gevoel dat ze veel langer zijn dan ze in feite echt zijn. Je zult je erover verbazen hoe weinig er uit zal komen :-)

    Ik mocht wel kauwen, maar wel pas na 3 weken, en dat ging eigenlijk wonderbaarlijk goed. Na 5 weken kon ik alweer vlees eten, zelfs biefsteak.

    Proficiat met je beslissing dat je op je leeftijd toch nog hebt gekozen voor zo'n beslissing, want voor jou moet dat nog een stuk moeilijker zijn geweest dan voor mij!

    Heel veel succes nog en binnenkort volgt er weer een berichtje op m'n blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dag Sanne
    Ik heb net jouw verhaal gelezen,wel meisje ik moet je echt bewonderen.
    Zoiets beslis je niet van vandaag of morgen...ik ben een bezorgde moeder heb een dochter van 21 jaar die ook met zo n probleem kampt ..mijn dochter overweegt om ook een kaakoperatie ..misschien moet zelfs haar bovenkaak naar voren gebracht worden Maar wat als het fout zou gaan ?Bij jou is het echt super mooi en geslaagd Veel succes gr Aline

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hey Anoniem

    Mijn bovenkaak is ook naar voor gezet, deze zomer op 15 juli. Ja, 't is een dag die ik nooit zal vergeten. Niet omwille van de pijn, maar van het onbeschrijflijke gevoel dat er eindelijk iets gaat gebeuren aan dat probleem.

    Zulke operaties mislukken maar zeer zelden, omdat men heel moderne technologieën gebruikt en ook omdat men de operatie echt afstemt op het gezicht van de patiënt. De chirurgen zorgen er echt voor dat je 'nieuwe' mond past bij je gezicht en mijn gezicht nu is veel natuurlijker dan mijn gezicht 'vroeger'.

    Ik begrijp je angsten en je zorgen, omdat een operatie in je aangezicht iets anders is dan aan je knie. Maar een gezicht dat harmonieus is, maakt nog veel meer indruk dan je ooit zou vermoeden.

    Zorg dat je een goed gevoel hebt bij de chirurg, want dat is heel belangrijk.

    Veel succes alvast, en laat gerust weten als je nog vragen zou hebben! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dag Sanne
    Merci voor jou lief en eerlijk antwoord !
    Vragen heb ik inderdaad nog...maar wat ik zeker zou willen ..is,dat mijn dochter zelf vragen aan jou gaat stellen.
    gr.Aline xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. hee ik moet dit allemaal nog mee maken maar ik durf het eigelijk niet.
    maar als ik het allemaal zie valt het best mee..
    zou u mij een email kunnen sturen en dat u mij dat even een beetje beter kan uit leggen.
    dat zou ik wel fijn vinden.

    mijn e-mail adres: monkeyface_moppie@hotmail.com

    alvast bedankt.

    Groetjes Stephanie

    BeantwoordenVerwijderen