Vandaag heeft de stomatoloog de TPD verwijderd. Nu heb ik weer een mond zonder staafje. Op de foto kun je nu goed zien waar het gehemelte juist gebroken is: recht tussen de twee wondjes, het lichtroze stuk.Eerst word je gehemelte plaatselijk verdoofd met een zoet smakend papje en daarna met 2 spuitjes. Praten wordt moeilijker en stilletjes aan word je suffer.
Je krijgt zo'n groene lap over je gezicht zodat alleen je mond zichtbaar is. Hier een chronologisch overzicht van hoe deze ingreep verloopt:
- het staafje wordt uit de plaatjes gedraaid
- er worden sneetjes gemaakt aan de plaatjes (waarmee de distractor vastzit in je gehemelte) en de plaatjes worden eruit gehaald. Dit gaat niet zonder moeite: de plaatjes zaten goed vast in mijn bot en er is sleur- en trekwerk aan te pas gekomen. Het is een vies gevoel: je voelt geen pijn, maar je hoort allerlei metaal op elkaar.
- de vijsjes waarmee het plaatje in je gehemelte vastzit, worden met een schroevendraaier verwijderd; een vies geluid, alsof je een vijs in hout aan het draaien bent
- de gaatjes worden dichtgenaaid met zelfverterende draadjes
Na de ingreep heb je best wel wat bloed in je mond, maar je mag niet spoelen, eten of drinken. Ik moest een aantal keren kokhalzen en dat was niet gezellig.
Nu de verdoving bijna uitgewerkt is, doet het toch best wel pijn. Een pijnstiller slikken mag echter niet...
De volgende operatie (kantelen bovenkaak) zou sneller gebeuren dan gepland: het zou iets voor juli zijn.
+van+DSC06744.JPG)
